تو شرایطی که مردم لیبی با کمک ناتو موفق شدن دیکتاتور پیر شون رو بعد از 6 ماه کشمکش شکست بدن و به آزادی برسن( البته تا این لحظه درگیری ها تو طرابلس همچنان ادامه داره ، اما این طور به نظر میرسه که تا چند روز دیگه کار تمومه) بین اندیشمندان این نگرانی به وجود اومده که نکنه از یه دیکتاتوری به یه دیکتاتوری دیگه برسن و مثلاً اسلامگراهای افراطی یا هر گروه دیگه ای مثل انقلاب ایران اوضاء رو به دست بگیرن .
نکته ای که باید بهش توجه کنیم اینه که دموکراسی یه پروسه زمان بر هستش و تو هیچ جای دنیا یه شبه و کامل به وجود نیومده  ، این درسته که ملت لیبی ملتی دیکتاتور پرور بودن و به خاطر شرایط خاص استراتژیک شون که بدتر از ایران بوده همیشه سختی کشیدن اما انقدر اراده داشتن و قوی بودن که همراه با جریان دموکراسی خواهی کل منظقه شنا کردن و تونستن خودشون رو از زیر بار دیکتاتوری نجات بدن ، کاری که ماها هنوز خیلی مونده بهش برسیم و همچنان در مرداب دوران طلایی!!!  دست و پا میزنیم .
بحث دیگه که مطرحه دخالت خارجی و کمک ناتو به مبارزان بوده ، خیلی ها لاف این رو میزنن که ملت لیبی نباید اجازه دخالت به خارجی های رو میدادن که چشم طمع به نفت شون رو دارن ، از نظر من نفت یه امتیازه که میشه باهاش معامله کرد ، برای ملت لیبی فرقی نداره که این نفت رو روسیه و چین مفت از دست شون در بیارن یا غربی ها ، مهم اینه که چه بهایی برای اون دریافت میشه ، نفتی که بدبختی و دیکتاتوری و خفقان سیاسی و اعدام میاره یا نفتی که رفاه مالی و آسایش میاره؟ در هر حال نفت میره ، نفت ایران الان داره کجا میره؟ هند و چین و روسیه از بابت نفت و گاز و نیروگاه اتمی چقدر به ما بدهکار هستن و به جای پول چی به ما میدن؟
وانگهی اگه کمک به موقع ناتو نبود سرنوشت جنبش آزادیخواهی ملت لیبی چی میشد؟ آیا ملت با دست خالی میتونستن پیروز میدان باشن؟ آیا الان اعدام و زندانی نشده بودن و سران شون خونه نشین نشده بودن؟ وقتی با دست خالی نمیشه حریف شد کمک
گرفتن از دول دوست چه اشکالی داره؟

به این عکس خوب نگاه کنین ، همین پارسال بود . چه لذتی داره دیدن این عکس ، به امید روزی که همه دیکتاتور ها و رهبران و پیشوایان ایدئولوژیک از کل نقشه دنیا پاک بشن و سیاست کشورها رو منفعت های ملی شون تأیین کنه نه ایدئولوژی و شعار های تو خالی ، حالا چه متحجرانه و چه کمونیستی و چه هر کوفت دیگه ای .



با درود و سپاس فراوان : شهرام



3 نظر:

  1. اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چین است و آن چون یکی را میدهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون

    پاسخحذف
  2. به گور بابات خندیدی
    اولا اوضاع لیبی بشدت بدتر از زمان دیکتاتور قبلی هست دوما اونها از زیر بار یک دیکتاتوری سنتی رفتن زیر بار یه دیدکتاتوری نوین همون کاری که عده ای قصد انجام ان رو تو ایران داشتن ولی با عنایت خدا و درایت ایت الله خمینی این ارزو رو مثل شما به گور بردند
    بعد از این هم انقلاب های عربی با توجه به الهام بخشی انقالب سال 57 ایران و با شعار الله اکبر به پیروزی رسید
    از این که نگذاشتیم کشورمون جیره خور امریکا بشه شما جیره خور ها ناراحتید
    ناراحت باشید و از این ناراحتی بمیرید

    پاسخحذف